شما اینجا هستید: خانه / کوتاه نوشته های انسانی / دكتر عرفان نظر آهاري / نامه های خط خطی (هفته پنجاه و یکم)

نامه های خط خطی (هفته پنجاه و یکم)

«  سوره آل عمران آیه ۱۸۵ »

نامه های خط خطی

نویسنده : خانم دکتر عرفان نظر آهاری

(هفته پنجاه و یکم)

همه کس مرگ را می چشد و شما پاداش خود را به طور کامل در روز قیامت خواهید گرفت.هر کس را

از آتش دور کنند و به بهشت آورند،کامیاب شده است و این زندگی چیزی جز کالایی فریبنده نیست.

آل عمران/ ۱۸۵

همه ی آدمها می میرند.

همه ی آدمها.

هیچ کس نیست که زنده بماند.

حتی پیامبرها و امامها هم مرده اند.

پرنده ها و پروانه ها هم می میرند.

درختها و گلها هم می میرند.

هیچ چیز و هیچ کس نمی ماند.

اما چرا برای مردن باید به دنیا بیاییم.

این همه زندگی می کنیم ، این همه زحمت می کشیم و سعی می کنیم آدم نیکوکاری بشویم و آخرش می میریم.

همین!

من هم می میرم.

این را مطمئنم.

ولی نمی دانم کی و کجا و چه جوری.

یعنی هیچ کس نمیداند.

شاید این طوری بهتر باشد.

فقط تویی که این را می دانی.

فقط تو.

شاید همین امروز آخرین روز زندگی من باشد.

شاید همین نوشته،آخرین نوشته ی من باشد.

هیچ کس نمی تواند از مردن فرار کند.

هر چقدر هم که پولدار باشد،هر چقدر هم که باهوش باشد،هیچ راهی وجود ندارد.

خودت گفته ای: هر جا که باشید،ولو در حصارهای سخت استوار،مرگ شما را در می یابد.

اما آدمها دوباره زنده می شوند و این موضوعی است که تو بارها و بارها گفته ای.

مثل دانه ای که برای سبز شدن کاشته می شود.

زنده را از مرده بیرون می آورد و مرده را از زنده و زمین را پس از مردنش زنده می کند و شما نیز این چنین از گورها بیرون اورده می شوید.

روم/ ۱۹

آیا مرگ پایان همه چیز است؟

اگر این طور باشد زندگی چیز خیلی غم انگیزی می شود.

تو چه فکر می کنی؟

تو درباره ی مرگ چه نظری داری؟

آیا ما با مردن تمام می شویم؟

در این باره با خدا حرف بزن.

( ادامه دارد )

منبع : کتاب نامه های خط خطی

مطالب مرتبط : سایت انسان

نظر بدهید

آدرس ایمیلتان منتشر نمیشودگزینه های الزامی ستاره دار شده اند *

*

بیست − چهارده =

رفتن به بالا