نامه های خط خطی
نویسنده : خانم دکتر عرفان نظر آهاری
(هفته پنجاهم )
به عهد من وفا کنید تا به عهدتان وفا کنم
بقره/ ۴۰
خدایا! من خیلی وقتها زیر قولم زده ام .
هم زیر قولهایی که به خودم داده ام وهم قولهایی که به تو و دیگران داده ام .
خیلی وقتها حرفهایی می زنم که یادم می رود به آن عمل کنم، یا وقتی فکرش را می کنم می بینم انجام دادنشان برایم خیلی سخت است .
پس بی خیال می شوم .
تعجب کردم وقتی دیدم در قرآن این همه آیه درباره ی قول دادن و وفای به عهد وجود دارد .
پس این موضوع برای تو خیلی مهم است .
تو آدمهایی را که زیر قولشان می زنند ، دوست نداری و می گویی آنها زیانکارانند .
مثلاً در سوره ی « توبه » آیه ی ۲۷ همین را گفته ای :
« کسانی که پیمان خدا را پس از بستن آن می شکنند و آنچه را خدا به پیوستن آن فرمان داد می گسلند و در زمین فساد می کنند، زیانکارانند . »
قبلاز اینکه ما به دنیا بیاییم ، تو از ما پرسیده بودی :
« آیا من پروردگار شما نیستم ؟ »
و ما همه گفته بودیم :
« بله، هستی »
و آن وقت قولهایی به تو دادیم که انسان باشیم ، رشد کنیم و بزرگ شویم .
قول دادیم که دوستت داشته باشیم .
قول دادیم که جهان را زیبا کنیم ، زیباتر از اینکه هست و کاری نکنیم که به قانون تو بر بخورد .
اما وقتی به دنیا آمدیم یادمان رفت و همه ی قول و قرار هایمان را فراموش کردیم .
ما خیلی چیزها را زیر پا گذاشتیم ، می دانم .
خدایا! نمی خواهم من هم جزء آدمهایی باشم که قولهایشان مثل خانه ی عنکبوت سست است .
کمکم کن خدا که قول هایم را سفت و محکم کنم ، تا هیچ کس حتی شیطان هم نتواند ، طناب قولهای مرا پاره کند .
راستش را بگو ، تو خوش قولی یا بد قول ؟
تا به حال شده زیر قولت بزنی و باعث ناراحتی دیگران بشوی؟
یا برایت پیش آمده که از بدقولی دیگران، حسابی دلخور شده باشی ؟
( ادامه دارد )
منبع : کتاب نامه های خط خطی
مطالب مرتبط : سایت انسان