کوچ بنفشهها
در روزهای آخر اسفند
کوچ بنفشههای مهاجر
زیباست.
در نیمروز روشن اسفند
وقتی بنفشهها را از سایههای سرد
در اطلس شمیم بهاران
با خاک و ریشه
میهن سیارشان
در جعبههای کوچک چوبی
در گوشه ی خیابان میآورند:
جوی هزار زمزمه در من
می جوشد:
ای کاش…
ای کاش آدمی وطنش را
مثل بنفشه ها
(درجعبههای خاک)
یک روز میتوانست
همراه خویشتن ببرد هر کجا که خواست.
در روشنای باران در آفتاب پاک.
منبع : مجموعه اشعار دکتر شفیعی کدکنی
دریافت فایل تصویری : فرهاد – کوچ بنفشه ها